Sinterklaas spelen is plezant. Maar wie krijgt de Zwarte Piet?

Hij is er. De goede man uit Spanje die heel wat kinderharten sneller doet slaan. De man die met zijn schimmel gladde daken trotseert en zijn helpers al dan niet door de schoorsteen laat afdalen om menig schoentje te vullen. Wie in dit land woont, ziet wel wat gelijkenissen. Alleen lijkt het dat Sinterklaas niet langer uit Spanje komt, maar hier resideert. De man gaat hier nooit weg en de daken zijn altijd glibberig. Dat is België ten voeten uit. Dit land wordt geleid door Sinterklaas. Altijd vrijgevig, nooit bewust van de kostprijs van zijn cadeautjes en geen enkele zorg dat misschien wel eens één dak te glibberig zou kunnen zijn. De vraag is dan wel: wat doen zijn helpers? Wie krijgt de Zwarte Piet doorgeschoven en komt in de schoorsteen vast te zitten?

Het antwoord in dit land mag duidelijk zijn. Sinterklaas woont in Wallonië en deelt kwistig geschenken uit. En de Vlaming krijgt de Zwarte Piet doorgeschoven. Die brengt de rekening voor deze spilzucht. Met een werkzaamheidsgraad van 76,3 % in Vlaanderen weet Sinterklaas als geen ander dat de Vlamingen de kosten kunnen dekken. In Franstalig België, met een werkzaamheidsgraad van 65 %, zal de Sint niet ver springen. Dus Zwarte Piet mag de taalgrens oversteken.

De saga rond de huidige begroting en het gegoochel met cijfers maakt duidelijk dat dit land niet meer functioneert en dat Sinterklaas echt wel zijn stek gevonden heeft. Alleen vrezen wij voor de toekomst van onze kinderen. Ooit zullen zij volwassen zijn en opdraaien voor een Sint die alles al uitgedeeld heeft, een Sint die zich nooit bekommerd heeft over de inkomsten, zijn actieve loopbaan als kindergelukbrenger stopgezet heeft en profiteert van zijn pensioen, een pensioen dat trouwens door minister Lalieux amper hervormd werd en pover is en blijft in vergelijking met onze buurlanden. Die kinderen van vandaag en volwassenen van morgen, de Vlamingen, zijn dan het kind van de rekening en krijgen de Zwarte Piet toegeschoven.

De laksheid waarmee deze regering geen enkele hervorming ten gronde aanpakt, legt een hypotheek op de toekomst van onze toekomstige generaties. Dat is geen loos dreigement. Dat is realiteit. Het is deze regering niet te doen om te hervormen. De enige bestaansreden van deze federale regering is zichzelf overeind houden en dat mag ten koste gaan van ieders toekomst, vooral de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen. Wat maakt het hen uit of zij later de schulden van vandaag zullen betalen? Dan moeten zij al lang geen rekenschap meer afleggen. België is op deze manier gedoemd om kopje onder te gaan. Om de vergrijzing op te vangen, de stijgende kosten in de ziekte- en invaliditeitsverzekering en onze gemeenschappelijke toekomst te redden is een serieuze hervorming nodig. Op alle vlak, en vooral op staatkundig vlak waarbij ieder zijn eigen keuzes kan maken, kan instaan voor de toekomst van de kinderen en beslissen wat samen moet aangepakt worden. Als er niet hervormd wordt, dan zal het de deurwaarder zijn die van deur tot deur zal trekken. Maar dat zal Sinterklaas niet meer meemaken. Die is dan écht terug naar Spanje.

Foto: Eigendom van Hans Splinter gedeeld onder CC BY-ND 2.0.