Vlaams Artsenverbond pleit voor communautarisering van het gezondheidszorgbeleid

De stijgende netto overheidsuitgaven en de te lage ontvangsten in de sociale zekerheid (SZ) zijn oorzaken van de ontspoorde budgettaire situatie van de Belgische federale begroting. Jaarlijks wordt het tekort van de sociale zekerheid aangevuld via rijkstoelagen en alternatieve financiering, op dit ogenblik ongeveer 30 miljard per jaar. Meer efficiëntie in de SZ is dan ook noodzakelijk om de zware druk op de federale begroting te beperken.

Om de inkomsten van de SZ te verhogen is het noodzakelijk een hogere tewerkstellingsgraad te bereiken. Gezien de verschillen tussen de regio’s is een gedifferentieerd beleid noodzakelijk. Splitsing van de arbeidsmarktbevoegdheid biedt de mogelijkheid voor elke gemeenschap om een eigen politiek uit te bouwen.

Geneeskundige Verzorging en de Ziekte- en Invaliditeitsverzekering vertegenwoordigen samen 41% van de uitgaven van de SZ. Een meer efficiënte besteding van middelen, kwaliteitsverbetering, responsabilisering en meer nadruk op preventie zijn essentieel om voor de toekomst deze sectoren betaalbaar te houden en het overheidsaandeel in de SZ niet verder te laten ontsporen.

In de zesde staatshervorming werden stappen gezet in de communautarisering van het gezondheidsbeleid waarbij bevoegdheden gedeeltelijk overgedragen werden naar de gemeenschappen. Een evolutie naar gedecentraliseerde homogene bevoegdheden en de bijhorende financiering is de volgende stap die de gemeenschappen de mogelijkheid biedt om een efficiënter en kwaliteitsbevorderend beleid te ontwikkelen. Dat betekent toewijzing van het beleid, inbegrepen de financiering, aan de Vlaamse en Franse Gemeenschap. Meer efficiëntie zal ook noodzakelijk zijn om het solidaire systeem te behouden. Solidariteit, responsabilisering en kwaliteit blijven sleutelwoorden.

Voor het Vlaams Artsenverbond is het duidelijk dat door de communautarisering van het arbeidsmarktbeleid en van het gezondheidsbeleid zowel Vlaanderen als Franstalig België een toekomstgericht beleid kunnen ontwikkelen, gericht op efficiëntie- en kwaliteitsverbetering, elke Gemeenschap volgens eigen inzichten en behoeften.

De communautarisering van de persoonsgebonden materies binnen de sociale zekerheid moeten dus op de agenda komen bij de federale regeringsonderhandelingen.